خدا یا دلم گرفته همچون ابرهای سیاه بارانی ...
هوای گریه پرکرده است فضای سینه غم گرفته ام را
دشت خشک چشمهایم نیازمند بارانیست
تا بشویم از رویم گرد و غبار حاصل از این دوری را ...
چشم سر که می بندم و چشم خیال خود که می گشایم
جز روی او , جز موی او , جز خم ابروی او , نمی بینم !
یا تمام دنیا اوست
یا او شده است تمام دنیای من !
مجال نمی دهد که لحظه ای از فکرش گذر کنم و حال خود را نظاره کنم
برسم عشق زمزمه می کنم نامش را تا تسکین دل تنگی هایم شود ..
آه ... افسوس ...
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: دل نوشته ها، ،